Gañaron este curso un merecido retiro catro profesores de longa traxectoria no IES Adormideras.
Botaremos de menos a Felipe Fernández, sempre co sorriso irónico, co xornal baixo o brazo como si pasara por aí e non traballara... o que todos sabíamos que non era certo en absoluto. Bo profesor e mellor compañeiro. Foise, ala en setembro, a facer o Camiño de Santiago e xa non quixo voltar con nós. Parabéns.
Tamén marchou en setembro Angel Damil, a quen todos coñecemos como Pol. Foise con discreción, como era el no seu traballo, onde gañou o agarimo dos seus alumnos coa súa pacente labor. Seguro que agora ten máis tempo para as súas afeccións, coma a música e o teatro. Que as disfrute.
De Ana Otero o que sorrían máis eran os seus ollos. As veces tentaba parecer seria, pero o cariño da súa mirada a traizoaba. Sempre tivo tempo para axudar aos seus alumnos e aos compañeiros que o pediran. Foise en Nadal á súa casa. Agora poderá adicar ese tempo máis para sí e os seus: que sexa noraboa.
O sorriso de Clara Cornide, polo contrario era sempre amable, divertido, de quen ve a vida e o traballo sen que estorbe o seu disfrute. Dende a Semana Santa deixounos por mellores ocupacións. Agora seguro que aproveita o tempo coa liberdade que desexaba, na compaña da súa familia e coa ledicia que merece.O dito, colegas: moita sorte nesta nova etapa que comezades e ata que querades dar unha volta por aquí, o IES Adormideras, que sempre será a vosa casa.
0 comentarios